เบาหวาน เมื่อเกิดขึ้นคุณแม่ที่ตั้งครรภ์ มักจะทำการทดสอบ ความทนทานต่อกลูโคส เมื่อตั้งครรภ์ได้ 24-28สัปดาห์ การทดสอบนี้จำเป็นต้องใช้ เพื่อตรวจหา เบาหวาน ขณะตั้งครรภ์ เบาหวานขณะตั้งครรภ์หมายถึง ปรากฏการณ์ที่ไม่ทุกข์ทรมาน จากโรคเบาหวานก่อนการตั้งครรภ์ แต่น้ำตาลในเลือดสูง เกิดขึ้นในระหว่างการตั้งครรภ์ และอุบัติการณ์ของมันเป็นเรื่องที่มันจะเกิดขึ้น 1-3%

หากคุณเป็นผู้ป่วยเบาหวานขณะตั้งครรภ์ โดยพบแพทย์ก่อนอื่น คุณต้องปรึกษานักกำหนดอาหาร จัดหาอาหารที่ถูกต้อง และออกกำลังกาย ในปริมาณที่เหมาะสม ผู้ป่วยจำนวนน้อย ไม่สามารถควบคุม ระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี หลังจากใช้วิธีการข้างต้น และจำเป็นต้องฉีดอินซูลินในขณะนี้ วิธีนี้สามารถป้องกันโรคทารกยักษ์ และให้คุณคลอดบุตรได้อย่างราบรื่น

อาการและภาวะแทรกซ้อน หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ โดยทั่วไปไม่มีอาการชัดเจน และมักตรวจพบว่ามีน้ำตาลในเลือดสูง ในระหว่างการตรวจคัดกรองการตั้งครรภ์

1.หากเกิดอาการที่ชัดเจนที่สุดคือ น้ำหนักมากขึ้นและน้อยลงนั่นคือ กินมากขึ้นดื่มมากขึ้นปัสสาวะ แต่น้ำหนักลดลงบางครั้ง อาจมีอาเจียนร่วมด้วย ปฏิกิริยาการอาเจียน แตกต่างจากปฏิกิริยาการตั้งครรภ์ การอาเจียนที่เกิดจากเบาหวาน ขณะตั้งครรภ์ส่วนใหญ่ เป็นภาวะเลือดคั่ง ซึ่งอาจทำให้เกิด ความไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ ในกรณีที่รุนแรง

2.อาการที่พบบ่อยอีกอย่างหนึ่ง ของโรคเบาหวานในขณะที่ตั้งครรภ์คือ อาการอ่อนเพลีย เนื่องจากกลูโคสในร่างกาย ไม่สามารถนำไปใช้ได้ดี และสลายตัวเร็วเกินไป จึงไม่สามารถเสริมพลังงาน ทางกายภาพได้อย่างเต็มที่ แม้ว่าฉันจะกินอาหารที่มีสารอาหารมาก แต่เนื่องจากร่างกายขาดอินซูลิน แต่กลูโคสในอาหารจะไม่ถูกนำไปใช้อย่างเต็มที่ และถูกขับออกไป และพลังงานความร้อนจะถูกจ่าย โดยไขมันและการเปลี่ยนโปรตีน เป็นกลูโคสก็คือ ยังเร่งขึ้นอย่างมาก ดังนั้นคาร์โบไฮเดรตและโปรตีนในร่างกาย และไขมันจึงถูกบริโภคในปริมาณมาก ส่งผลให้สมรรถภาพทางกายไม่ดี และน้ำหนักเบา

3.เนื่องจากการเร่งการเร่งปฏิกิริยา ของน้ำตาลกลูโคส ทำให้ปริมาณกลูโคสในเลือด และปัสสาวะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ จึงมีแนวโน้มที่จะติดเชื้อราเช่น การติดเชื้อราแคนดิดาในช่องคลอด

4.การตั้งครรภ์นี้มาพร้อมกับน้ำคร่ำมากเกินไป หรือทารกในครรภ์ตัวยักษ์

5.ปัสสาวะตอนเช้า 2ครั้ง และระดับน้ำตาลในปัสสาวะเป็นบวกในขณะท้องว่าง

6.ผู้ป่วยบางรายไม่มีอาการ และผู้ป่วยบางราย มีเกณฑ์การขับออกทางไตสูง แม้ว่าความเข้มข้นของกลูโคส ในเลือดจะสูงอยู่แล้ว ก็ไม่มีน้ำตาลกลูโคสถูกขับออกทางปัสสาวะ ผู้ป่วยดังกล่าวมีอันตรายมากขึ้น เนื่องจากพวกเขาปกปิดอาการของพวกเขา

สาเหตุ ภายใต้สถานการณ์ปกติโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อตัวรับอินซูลินผิดปกติ ไม่ชัดเจนว่าเหตุใด ผู้ป่วยบางรายจึงไม่สามารถ ปรับสมดุลความต้องการอินซูลิน และเกิดโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ได้ ภาวะดื้อต่ออินซูลิน เป็นปรากฏการณ์ทั่วไป ที่ปรากฏในไตรมาสที่ 2 และการไม่ตั้งครรภ์สามารถทำได้ หลังจาก2 ระดับในผู้ป่วยเบาหวาน คอร์ติซอลและโปรเจสเตอโรน เป็นปัจจัยหลักในขณะที่ โปรแลคตินจากรกของหญิงตั้งครรภ์ โปรแลคตินและเอสโตรเจน ก็เป็นหนึ่งในตัวกระตุ้นเช่นกัน ในขณะเดียวกันก็มีโรคเบาหวาน2 ชนิดที่ตีความในทำนองเดียวกัน โรคแพ้ภูมิตัวเองการกลายพันธุ์ ของยีนเดี่ยวของโรคอ้วนหรือกลไกอื่นๆ

ทารกในครรภ์ได้รับน้ำตาลกลูโคสเพิ่มขึ้นจากมารดา การไหลของพลาสมาในไต และอัตราการกรองของไตเพิ่มขึ้น ในระหว่างตั้งครรภ์ แต่อัตราการดูดซึมน้ำตาล ของท่อไตไม่สามารถ เพิ่มขึ้นได้ตามลำดับ ส่งผลให้ปริมาณการขับน้ำตาล ของหญิงตั้งครรภ์บางรายเพิ่มขึ้น ฮอร์โมนเอสโตรเจน และโปรเจสเตอโรน เพิ่มผลของมารดาการใช้กลูโคส

ดังนั้นความสามารถของหญิงตั้งครรภ์ ในการล้างน้ำตาลกลูโคส ในระหว่างการอดอาหารนั้น แข็งแกร่งกว่าในช่วงที่ไม่ได้ตั้งครรภ์ และน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหาร ของหญิงตั้งครรภ์จะต่ำกว่า สตรีที่ไม่ได้ตั้งครรภ์ ในการตั้งครรภ์ช่วงกลางและตอนปลาย สารต่อต้านอินซูลิน ในหญิงตั้งครรภ์จะเพิ่มขึ้นเช่น แลคโตเจนจากรก เอสโตรเจน โปรเจสเตอโรน คอร์ติซอล และอินซูลินจากรก ซึ่งจะลดความไวของหญิงตั้งครรภ์ต่ออินซูลิน เมื่ออายุครรภ์เพิ่มขึ้น

เพื่อรักษาระดับการเผาผลาญกลูโคส ให้เป็นปกติความต้องการอินซูลิน จะต้องเพิ่มขึ้นตามลำดับ สำหรับสตรีมีครรภ์ ที่มีการหลั่งอินซูลินอย่างจำกัด การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยานี้ ไม่สามารถชดเชยได้ ในระหว่างตั้งครรภ์ และน้ำตาลในเลือดจะสูงขึ้น ซึ่งจะทำให้โรคเบาหวานเริ่มรุนแรงขึ้น หรือเป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์

อ่านต่อเพิ่มเติม :::  ปัญญาประดิษฐ์ จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของเทคโนโลยี