สงคราม ในช่วงสหัสวรรษแรกก่อนคริสต์ศักราชชาวยิวอาศัยอยู่ในพื้นที่ของปาเลสไตน์ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตามในศตวรรษที่สองก่อนคริสตกาลจักรวรรดิโรมันได้พิชิตพื้นที่ของชาวปาเลสไตน์ และขับไล่ชาวยิวที่อาศัยอยู่ที่นี่ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาชาวยิวก็อาศัยอยู่มานานกว่า สองพันปีชีวิต

ชาวยิวอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์เป็นเวลานาน ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 ลัทธิไซออนิสต์ เริ่มมีชัยลัทธินี้สนับสนุนการจัดตั้งรัฐยิว ขึ้นใหม่ในปาเลสไตน์ หลักคำสอนนี้ได้รับการสนับสนุนจากอังกฤษ และสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่นๆ ซึ่งสนับสนุนให้ ชาวยิวเดินทางไปยังปาเลสไตน์ เพื่อสร้างฐานที่มั่น ในสงครามโลกครั้งที่ 2 พวกนาซีข่มเหงชาวยิวในยุโรป ซึ่งทำให้ชาวยิวจำนวนนับไม่ถ้วนต้องหนีไปยังปาเลสไตน์ และพื้นที่การตั้งถิ่นฐานของชาวยิวก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ด้วยการเติบโตอย่างมากในพื้นที่ และจำนวนประชากรของการตั้งถิ่นฐานของชาวยิวในปาเลสไตน์ และด้วยการสนับสนุนของสหรัฐอเมริกาลัทธิไซออนิสต์ จึงถูกผลักดันไปสู่จุดสุดยอดหลังสงครามโลก ครั้งที่สอง ในปี พ.ศ. 2490 องค์การสหประชาชาติได้ผ่านมติที่ 181 เพื่อจัดตั้งรัฐยิวในปาเลสไตน์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่ออิสราเอล

อย่างไรก็ตามประเด็นทางประวัติศาสตร์ในตะวันออกกลาง มีความซับซ้อนประมาณศตวรรษที่ 6 ชาว อาหรับลุกขึ้น และยึดครองพื้นที่ปาเลสไตน์ และพวกเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่จนถึงทุกวันนี้ ดังนั้นโดยทั่วไปประเทศอาหรับเชื่อว่า เกือบ 800 ปีหลังจากที่ชาวยิวออกจากปาเลสไตน์

ความสามารถของชาวอาหรับก็มาที่นี่ และไม่ใช่ชาวอาหรับที่ยึดดินแดนของชาวยิว และไม่ใช่ชาวอาหรับที่ข่มเหงชาวยิว ดังนั้นชาวอาหรับจึงไม่เป็นหนี้ ชาวยิวในประวัติศาสตร์ไม่มีเหตุผลที่จะยกดินแดนของชาวอาหรับ เพื่อช่วยฟื้นฟูชาวยิว กษัตริย์แห่งซาอุดีอาระเบียตรัสว่า ใครก็ตามที่ข่มเหงชาวยิว จะต้องกันพื้นที่ส่วนหนึ่งของตนให้ชาวยิว

ชาวอาหรับเชื่อว่า พวกเขาไม่ควรเสียสละผลประโยชน์ของตนเอง เพื่อช่วยเหลือชาวยิว ดังนั้น มติที่ 181 โดยทั่วไป จึงถูกต่อต้านจากประเทศอาหรับ และมีการประท้วงอย่างไม่สิ้นสุด เพื่อต่อต้านมติดังกล่าว ในวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2491 ชาวยิวได้ก่อตั้งประเทศอิสราเอลในวันรุ่งขึ้น กลุ่มพันธมิตรที่ประกอบด้วย กองทัพของอียิปต์ทรานส์จอร์แดนอิรักซีเรีย และเลบานอนได้เปิดฉากการโจมตีครั้งใหญ่ในนิคมของชาวยิว

ในช่วงแรกของ”สงคราม”กลุ่มพันธมิตรอาหรับมีความได้เปรียบ พวกเขามีกำลังพลเกือบ 50,000 นายในขณะที่กองทัพอิสราเอล มีกำลังรบไม่เกิน 30,000 คนจำนวนรถถังเครื่องบิน และปืนใหญ่ของกลุ่มพันธมิตรอาหรับ ยังมีมากกว่ากองทัพอิสราเอลหลายเท่า

กองทัพอียิปต์แบ่งออกเป็นสองกลุ่มจากทางตะวันตกเฉียงใต้ของปาเลสไตน์ และตรงไปยังเทลอาวีฟกองพลยานยนต์ทั้งสามจากซีเรีย และเลบานอนออกเดินทางจากทางเหนือโจมตี กองกำลังอิสราเอลในภูมิภาคทิเบเรียสกองพลยานเกราะของจอร์แดน และกองพลทหารราบชั้นยอดเดินตรงไป ไปยังเขตเยรูซาเล็มอิรักส่งกองทัพอากาศไปร่วมมือกับกองทหารหุ้มเกราะ และกรมทหารราบและครั้งหนึ่ง เคยบุกเข้าไปในพื้นที่ห่างจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียน 11 กิโลเมตร

เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน เมืองสำคัญส่วนใหญ่ในอิสราเอล ตกอยู่ในเงื้อมมือของกอง กำลังพันธมิตรอาหรับ เมื่อเห็นว่าชาวอิสราเอล กำลังจะถูกผลักดันไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียนชาวอเมริกัน จึงดำเนินการตามคำร้องขอของสหรัฐอเมริกาสหประชาชาติ ผ่านข้อตกลงหยุดยิงเรียกร้องให้ทั้งชาวอาหรับ และอิสราเอลหยุดยิง โดยทั่วกันกลุ่มพันธมิตรอาหรับ เชื่อว่าอิสราเอลไม่สามารถฟื้นตัวได้ และตกลงตามข้อตกลงดังกล่าวจริง

ในช่วงเริ่มต้นของสงครามกองทัพอาหรับมีอำนาจเหนือกว่า แต่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากชัยชนะ เพื่อไล่ตามมันทำให้อิสราเอลผ่อนปรน การหยุดยิงเป็นเวลา 4 สัปดาห์ทำให้อิสราเอลได้รับการผ่อนผันอิสราเอล จัดการฝึกทหารเป็นครั้งแรกสำหรับพลเมืองที่มีอายุมากกว่า 17 ปี

และต่ำกว่า 42 ปี ในขณะเดียวกันก็สั่งให้คนชาติที่มีอายุต่ำกว่า 35 ปี รับราชการในกองทัพ และคนชาติที่มีอายุระหว่าง จาก 35 และ 50 ช่วยสร้างกองทัพป้อมปราการ และชาวยิวนับหมื่นที่รับราชการในกองทัพอังกฤษ และอเมริกาได้สวมเครื่องแบบทหารอิสราเอลโดยตรง และเข้าร่วมกับทหารอิสราเอล

ประการที่สองอิสราเอลนำเข้ารถถัง และอาวุธเบาจำนวนมากจากสหรัฐอเมริกา และอังกฤษและยังได้ซื้อเครื่องบินรบจำนวนมาก หลังจากสี่สัปดาห์ของการเตรียมการอย่างเข้มข้น กองทัพอิสราเอลได้ครอบงำแนวร่วมอาหรับทั้งในด้านจำนวนคุณภาพ และยุทโธปกรณ์

ในเวลานี้กองกำลังพันธมิตรของอาหรับ ได้ต่อสู้กันอย่างหนัก เนื่องจากวิธีที่พวกเขาแบ่งปันผลแห่งชัยชนะ และไม่มีใครสังเกตเห็นการกระทำของอิสราเอลเลย เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคมเมื่อการหยุดยิงสี่สัปดาห์ สิ้นสุดลงอิสราเอลได้ใช้กองกำลังหุ้มเกราะล่วงหน้า เพื่อโจมตีแนวร่วมกลางของกลุ่มอาหรับฝ่าย

หลังไม่คาดคิดว่ากองทัพอิสราเอล จะริเริ่มเปิดฉากการรุกที่งดงามเช่นนี้ แต่ก็ถูกจับ ป้องกันและถูกตัดขาด โดยกองทัพอิสราเอล และจมดิ่งสู่ความโกลาหลโดยตรง ในทางกลับกันกองทัพอิสราเอลใช้ประโยชน์จากชัยชนะ และใช้ประโยชน์จากชัยชนะ และยึดพื้นที่มากกว่า 1,000 ตารางกิโลเมตรในสิบวัน ในเดือนตุลาคมของปีเดียวกันกองทัพอิสราเอลใช้ประโยชน์ จากความขัดแย้งที่ทวีความรุนแรงขึ้น

เนื่องจากความล้มเหลวของกองกำลังพันธมิตรอาหรับก่อนหน้านี้ และเคลื่อนตัวไปทางตะวันตกอีกครั้ง และยึดภูมิภาคกาลิลี และเนเกฟได้สำเร็จ นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามตะวันออกกลางครั้งแรกอิสราเอล ไม่เพียงแต่ไม่ถูกกวาดล้างเท่านั้น แต่ยังยึดดินแดนส่วนใหญ่ที่จัดสรรให้กับรัฐปาเลสไตน์

และได้รับการตั้งหลักอย่างมั่นคงในตะวันออกกลางอย่างไรก็ตาม ไม่เคยมีการจัดตั้งรัฐปาเลสไตน์ความเกลียดชังนั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น สงครามในปี 1948 สิ้นสุดลง แต่ในไม่ช้าสงครามที่โหดร้าย และนองเลือดจะเกิดขึ้นในตะวันออกกลาง

บทความเพิ่มเติม> วิ่งมาราธอน วิธีการลดการบาดเจ็บจากการวิ่งมาราธอน