สุขภาพ คำจำกัดความพื้นฐานและหลักการประเมินภาวะสุขภาพของเด็ก

สุขภาพ กิจกรรมของบุคลากรทางการแพทย์ ในสภาพปัจจุบันมีวัตถุประสงค์ เพื่อจัดการสถานะสุขภาพของเด็กและกลุ่มวัยรุ่น ในการทำเช่นนี้จำเป็นต้องดำเนินการจากความเข้าใจร่วมกัน เกี่ยวกับภาวะสุขภาพของเด็กและวัยรุ่น เพื่อทราบหลักการทั่วไปในการประเมินภาวะสุขภาพของเด็ก รูปแบบหลักของการเกิดโรคในเด็ก เพื่อทราบถึงปัจจัยที่ส่งผลต่อสภาวะสุขภาพ และด้านสังคมและสุขอนามัยของเด็ก สถานะสุขภาพของคนรุ่นใหม่ในสาขาวิชา สุขอนามัยของเด็กและวัยรุ่น

ซึ่งได้รับการศึกษาใน 2 ด้าน เป็นเกณฑ์สำหรับการประเมินอิทธิพลของปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ที่ถูกสุขลักษณะและเป็นวัตถุอิสระ ทั้ง 2 ด้านนี้มีความสำคัญ ประการแรก คือตัวบ่งชี้ที่ให้ข้อมูลและน่าเชื่อถือที่สุด โดยระบุลักษณะความเป็นอยู่ของเด็กและการเปลี่ยนแปลง ในเงื่อนไขเหล่านี้จากมุมมองที่ถูกสุขลักษณะ อย่างที่สอง คือในแง่ของสุขอนามัยทางสังคม ซึ่งเหมือนกับสาขาวิชาสุขลักษณะเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับเด็ก เป็นส่วนหนึ่งของสุขอนามัยของเด็กและวัยรุ่น

สุขอนามัยของเด็กและวัยรุ่น ศึกษาสถานะสุขภาพของประชากรเด็ก เมื่อเปรียบเทียบกับผลกระทบระยะยาวต่อประชากรกลุ่มนี้ และปัจจัยแต่ละกลุ่ม การศึกษาภาวะสุขภาพของเด็กมักจะดำเนินการในแง่เปรียบเทียบ พวกเขาตรวจสอบเด็กที่เข้าร่วมและไม่เข้าเรียนในสถาบันเด็ก นักเรียนของโรงเรียนสามัญและโรงเรียนเฉพาะทาง นักเรียนของโรงเรียนอาชีวศึกษาต่างๆ PV ของโปรไฟล์ต่างๆ เด็กที่อาศัยอยู่ในภาคใต้และภาคเหนือ การตรวจสอบสุขภาพของเด็กนักเรียน

ซึ่งเป็นระยะทำให้สามารถสร้างรูปแบบทั่วไป ของการพัฒนาเด็กโดยบังเอิญ การก่อตัวของสุขภาพ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก สำหรับหน่วยงานด้านสุขภาพ การศึกษาและอุตสาหกรรมอื่นๆ การสังเกตทางการแพทย์เป็นรายบุคคล ทำให้สามารถกำหนดสถานะสุขภาพของเด็กแต่ละคน ระบุระดับความสามารถในการทำงานของเขา และดำเนินการตามมาตรการด้านสุขภาพและการรักษาที่จำเป็น คำจำกัดความพื้นฐานและหลักการประเมินภาวะสุขภาพของเด็ก

สุขภาพไม่ได้ถูกกำหนดโดยการขาดการทำงาน ที่ผิดปกติของร่างกายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการมีระดับการทำงานของระบบต่างๆที่ดี รวมถึงความกลมกลืนของการพัฒนาทางกายภาพ อย่างไรก็ตาม ยังไม่เพียงพอที่จะรู้ว่าพัฒนาการทางร่างกายเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะมีโรคเรื้อรังหรือไม่ก็ตาม แต่จำเป็นต้องระบุรายละเอียดเกี่ยวกับ ความสามารถในการเรียนรู้ กีฬาและการทำงานของเด็กอย่างละเอียด ในปีค.ศ. 1948 องค์การอนามัยโลก WHO ได้ใช้คำจำกัดความด้านสุขภาพ

สุขภาพเป็นสภาวะที่สมบูรณ์ทางร่างกาย จิตใจ และความเป็นอยู่ที่ดีของสังคม และไม่ใช่แค่การไม่มีโรค หรือการบาดเจ็บเท่านั้น คำจำกัดความนี้บ่งบอกถึงสุขภาพได้ค่อนข้างแม่นยำ แต่ไม่ได้สะท้อนถึงสถานะ การทำงานของร่างกายอย่างเต็มที่ นักสุขศาสตร์ มักใช้คำจำกัดความต่อไปนี้ สุขภาพเป็นสภาวะของร่างกายมนุษย์ เมื่อการทำงานของอวัยวะ และระบบต่างๆของร่างกาย ซึ่งสมดุลกับสภาพแวดล้อมภายนอก และไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่เจ็บปวด

คำจำกัดความนี้ยังกำหนดลักษณะ ระดับของการปรับตัวของสิ่งมีชีวิตให้เข้ากับเงื่อนไขบางประการ ของสภาพแวดล้อมทางชีวภาพและสังคม นักวิชาการของสถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ เวลติชชอฟให้คำจำกัดความด้านสุขภาพโดยละเอียด สุขภาพ เป็นกิจกรรมที่สำคัญซึ่งสอดคล้องกับ อายุทางชีววิทยาของเด็ก ความสามัคคีที่กลมกลืนกัน ของลักษณะทางกายภาพและทางปัญญา การก่อตัวของปฏิกิริยาการปรับตัวและการชดเชย ในกระบวนการของการเจริญเติบโต

การประเมินสถานะสุขภาพของประชากรเด็ก คำอธิบายเกณฑ์ที่กำหนดสุขภาพ พิจารณาจากสัญญาณที่เรียกว่าสุขภาพ ไม่มีโรคใดๆในช่วงเวลาของการตรวจ การพัฒนาที่กลมกลืนและเหมาะสมกับวัย ทางร่างกายและจิตใจ ระดับปกติของการทำงาน ขาดความโน้มเอียงที่จะเกิดโรค สถาบันสุขอนามัยและการคุ้มครองสุขภาพของเด็ก และวัยรุ่นของศูนย์วิทยาศาสตร์ เพื่อสุขภาพเด็กของสถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ได้ยืนยันรูปแบบที่ทันสมัย

สำหรับการประเมินสถานะสุขภาพของเด็ก และวัยรุ่นอย่างครอบคลุม มอบหมายเด็กให้อยู่ในกลุ่มสุขภาพที่เหมาะสม ขึ้นอยู่กับสภาวะของสุขภาพ พวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นกลุ่มต่อไปนี้ กลุ่มสุขภาพแรก ประกอบด้วยเด็กที่มีสุขภาพแข็งแรง มีพัฒนาการทางร่างกายและจิตใจตามปกติ ไม่มีข้อบกพร่องทางกายวิภาค ความผิดปกติในการทำงานและลักษณะทางสัณฐานวิทยา กลุ่มสุขภาพที่ 2 รวมถึงเด็กที่ไม่มีโรคเรื้อรัง แต่มีความผิดปกติทางการทำงาน

รวมถึงลักษณะทางสัณฐานวิทยาบางอย่าง การพักฟื้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีโรคติดเชื้อรุนแรงและปานกลาง เด็กที่มีพัฒนาการทางกายภาพล่าช้าโดยทั่วไป โดยไม่มีพยาธิสภาพของต่อมไร้ท่อ ความสูงสั้น ล่าช้าในระดับของการพัฒนาทางชีวภาพ เด็กที่มีน้ำหนักน้อยหรือมีน้ำหนักเกิน เด็กที่เป็นโรคทางเดินหายใจเฉียบพลันบ่อยและระยะยาว เด็กที่มีความพิการทางร่างกาย ผลของการบาดเจ็บหรือการผ่าตัด ในขณะที่ยังคงทำหน้าที่ที่สอดคล้องกัน

กลุ่มสุขภาพที่ 3 รวมถึงเด็กที่ทุกข์ทรมานจากโรคเรื้อรัง ในระยะของการบรรเทาอาการทางคลินิก โดยมีอาการกำเริบที่หายากด้วยความสามารถในการรักษา หรือชดเชยในกรณีที่ไม่มีโรคแทรกซ้อน เด็กที่มีความพิการทางร่างกาย ผลของการบาดเจ็บและการผ่าตัด โดยมีเงื่อนไขว่ามีการชดเชยการทำงานที่เกี่ยวข้อง ระดับของค่าตอบแทนไม่ควรจำกัดความเป็นไปได้ของการศึกษา การทำงานของเด็กรวมทั้งวัยรุ่น กลุ่มสุขภาพที่ 4ได้แก่ เด็กที่เป็นโรคเรื้อรังในระยะเคลื่อนไหว

ระยะอาการทางคลินิกไม่คงที่ การรักษาที่มีอาการกำเริบบ่อยครั้ง ด้วยฟังก์ชันที่ได้รับการอนุรักษ์หรือชดเชย หรือการชดเชยการทำงานที่ไม่สมบูรณ์ กับโรคเรื้อรังในการบรรเทาอาการ แต่มีข้อจำกัดในการทำงาน เด็กที่มีโอกาสเกิดโรคแทรกซ้อนสูง เด็กที่เป็นโรคประจำตัวต้องได้รับการบำบัดรักษา เด็กที่มีความพิการทางร่างกาย ผลของการบาดเจ็บและการดำเนินงาน โดยมีการชดเชยที่ไม่สมบูรณ์ของหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจำกัดความสามารถของเด็กในการศึกษา

กลุ่มสุขภาพที่ 5 ได้แก่เด็กที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังขั้นรุนแรง โดยมีอาการทางคลินิกที่ทุเลาลง มีอาการกำเริบบ่อย อาการกำเริบอย่างต่อเนื่อง โดยมีการชดเชยความสามารถในการทำงานของร่างกายอย่างรุนแรง การมีอยู่ของภาวะแทรกซ้อนของโรคพื้นเดิม ที่ต้องได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง เด็กพิการ เด็กที่มีความพิการทางร่างกาย ผลที่ตามมาของการบาดเจ็บและการผ่าตัด โดยมีการละเมิดการชดเชยการทำงาน ที่เกี่ยวข้องอย่างเด่นชัดและข้อจำกัดที่สำคัญ

ความเป็นไปได้ในการเรียนรู้หรือการทำงาน การกระจายเด็กตามกลุ่มสุขภาพ มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในกุมารเวชศาสตร์ แต่เป็นที่ยอมรับมากกว่าสำหรับการประเมินสถานะสุขภาพของเด็กในทีมเพียงครั้งเดียว การกระจายเด็กออกเป็นกลุ่มสุขภาพมีความสำคัญมากสำหรับ ลักษณะของสุขภาพของประชากรเด็ก การได้รับตัวชี้วัดทางสถิติของสุขภาพและจำนวนกลุ่ม การเปรียบเทียบเปรียบเทียบในอวกาศและเวลา ในดินแดนที่ต่างกัน การประเมินประสิทธิผลของการรักษา

รวมถึงการป้องกันของสถาบันการแพทย์เด็กและแพทย์เฉพาะบุคคล การระบุและเปรียบเทียบผลกระทบ ของปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลต่อสุขภาพโดยรวมของเด็ก กำหนดความจำเป็นในการให้บริการ และบุคลากรเฉพาะทาง การกระจายเด็กออกเป็นกลุ่มสุขภาพ ช่วยให้เราสามารถให้คำอธิบายทั่วไป เกี่ยวกับสถานะสุขภาพของเด็กที่อาจเกิดขึ้นได้ สิ่งสำคัญพื้นฐานในแง่สุขอนามัยคือการจัดสรรกลุ่มที่ 2 กล่าวคือผู้ที่ถือว่าสุขภาพดีแต่มีความแน่นอน การเบี่ยงเบนการทำงานที่ป้องกันไม่ให้พวกเขาทำหน้าที่ทางสังคมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

บทควาทที่น่าสนใจ :  รังสี ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการกระทำของรังสีไอออไนซ์ในระดับเซลล์